زبان و ادبیات فارسی
امیرحسین مدنی
چکیده
محمّدرضا شفیعی‌کدکنی، محقّق و ادیب سخت‌کوش معاصر که در حوزه‌های متنوّع قلم‌فرسایی کرده و استادی خویش را به اثبات رسانده‌است. تصحیح آثار عرفانی، از جمله «تذکره‌الاولیا»یِ عطار یکی از حوزه‌های مورد علاقة اوست که در سه بخش: مقدّمه، متن و تعلیقات به چاپ رسیده‌است. از ویژگی‌های این تصحیح می‌توان به دقّت علمی استاد، اطّلاعات ...
بیشتر
محمّدرضا شفیعی‌کدکنی، محقّق و ادیب سخت‌کوش معاصر که در حوزه‌های متنوّع قلم‌فرسایی کرده و استادی خویش را به اثبات رسانده‌است. تصحیح آثار عرفانی، از جمله «تذکره‌الاولیا»یِ عطار یکی از حوزه‌های مورد علاقة اوست که در سه بخش: مقدّمه، متن و تعلیقات به چاپ رسیده‌است. از ویژگی‌های این تصحیح می‌توان به دقّت علمی استاد، اطّلاعات فراوان عرفانی و شرح حال عارفان کمتر شناخته شده، اجتهاد و سخت‌کوشی در تحقیق، امانت‌داری و صداقت، نقد بر کاتبان در ضبط نادرست کلمات و تصرّف در متن، اطّلاعات مفید سبک‌شناسی و واژه‌شناسی، ترجمه‌های منظوم و هنرمندانه و اِشراف کتاب‌شناسی اشاره کرد. این ویژگی‌ها، در مجموع می‌تواند در پاسخ به این سؤال اساسی مطرح شود که: محاسن و ویژگی‌های تعلیقات شفیعی‌کدکنی در تذکره چیست و به چه دلایلی، ارزش تعلیقات این کتاب، کمتر از متن نیست؟ نگارنده در پاسخ به این سؤال، ذیل ده عنوان، به تفصیل، محاسن تعلیقات استاد را برشمرده و معتقد‌است که تصحیح اگر با تعلیقاتی بجا و ضروری همراه باشد، راهگشای خواننده در خوانش و فهم بهتر متن خواهد شد. متن هنگامی به سخن در می‌آید و غبار گمنامی از چهره می‌زداید که با مقدّمه و به ویژه تعلیقاتی محقّقانه- که حاصل تأمّل در تمام مولکول‌های معنی‌دار متن‌است- آراسته شود.
